Kogıl Ölüm Endişesin

Kogıl Ölüm Endişesin Şiiri

Kogıl ölüm endişesin, aşıklar ölmez bâkîdir,
Ölüm âşıkın nesidir, çünkü nûr-ı ilâhidir.

Ölümden ne korkarsın, çünki Hakk’a yararsın,
Belk’ebedi varasın, ölmek fâsidler işidir.

Nazar kıl bu gevhere, bu gizli gence nura,
Nur kaçan yayıvara, kendi nazargâhıdır.

Kalû belâ denmeden, kendimde bile idik,
Key anlagıl neydiğin, bilişin kandağıdır.

Ezeli biliş idik, birliğe bitmiş idik,
Mevcûdat düştü ırak, vücud can yatağıdır.

Bu ezeli birliği, ya cihanda dirliği,
Ya bu gönül birliği, can kudret budağıdır.

Yatlık yoktur bilene, dirlik tutagelene,
Bilelik söyleyene, vuslat yolu kavidir.

Hükmü revan mülküne, o işin kendi bile,
Çün iş geldi hâsıla, bu mülk varlık evidir.

Yunus beşâret sana, gel derler dosttan yana,
O kimseye o ana, “Kullun yerci” aslıdır.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

kogıl: bırak, çek.
baki: sürekli, kalıcı. ölümsüz, kalıcı.
fasid: kö­tü, fe­nâ, yan­lış, bo­zuk. mü­nâ­fık, fe­sad çıka­ran.
gevher: cevher. bir maddenin özü. değerli taş.
nazargâh: bakılacak yer. bakış yeri, bakılan yer.
kanda: nerede, nereye. kanda (kan): (Osmanlıca) bir şeyin menbaı, özde.
ezeli: başlangıcı olmayan, öncesiz, eski. eskiden beri gelen, çok eski, eski.
mevcûdat: var olan her şey. Kâinat. Yaratılmış şeyler. varlıklar. var olan şeyler, mahlûklar, yaratıklar.
ırak: uzak.
kudret: güç, erk, erke, iktidar; Yaratan’ın ezeli gücü.
budak: ağacın, gelişerek dal olacak sürgünü. ağaç gövdesinde birazı kalmış dal parçası.
vuslat: sevgiliye kavuşma, ulaşma, erişme.
kavi: kuvvetli, dayanıklı, güçlü, sağlam, zorlu. güvenilir, sağlam.
hüküm: bir şeyin iyi ya da doğru olduğuna karar vermek. emir. yargı, karar.
revan: giden, akan. yolcu, gidici.
mülk: ev, dükkân, arsa, arazi gibi taşınmaz mal. vakıf olmayıp doğrudan doğruya birinin malı olan yer ya da yapı.
hâsıla: Bir işten elde edilen sonuç.
beşâret: müjde. sevindirici haber. hayırlı haber. göz açıklığı, derin görüş.
küllün yerci: herşeyin aslı.

Kogıl Ölüm Endişesin Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı