Seslendi Ol Müezzin Durdu Kâmet Eyledi Şiiri

Seslendi Ol Müezzin Durdu Kâmet Eyledi Şiiri

Seslendi ol müezzin, durdu kâmet eyledi,
Kâbe’ye döndü yüzün, hem de niyet eyledi.

Duyunca ehl-i îman, hürmet ile dinledi.
Sonra namaza durup, Rabbe kulluk eyledi.

Hazrete bağlı elim, Fâtiha okur dilim,
Belini büküp Hakk’a hoş rükûat eyledi.

Şu benim hâcetgâhım, Tûr dağı oldu meğer,
Mûsâ’layın bu gönlüm, hoş münâcât eyledi.

Bir sûret gördü gözüm, secdeye vardı yüzüm,
Yıkıldı tertiblerim, zühdümü mât eyledi.

Ne dua kılam, ne selâm, ne zikr ü tesbîh kılam,
Bu beş vakt namâzımı aşkın gâret eyledi.

Gör Yunus’u n’eyledi, hoş haberler söyledi,
Âşık idi maşûka dâd u sited eyledi.

Yunus Emre (k.s)

Lügât:

kamet: kalkmak, ayakta durmak. endam. farz olan namazlardan önce namazın başlamak üzere olduğunu ifade eden, ezan benzeri sözler.
gâret: Yağma, talan, çapul
gâret eylemek: yağmalamak, talan etmek
dâd u sited: dünyâ alış verişi, hayat, hayatta olan biten şeyler.
hâcetgâh: dua yeri, ihtiyacın bildirildiği yer.
hürmet: saygı.
suret: biçim, görünüş. yazı ya da resim kopyası.
zühd: takva. zühd-ü taat: takva ile yapılan ibadet.
maşuk: sevgili. sevilen, aşık olunan.
müezzin: camilerde ezan okuyan, sala getiren, namazlarda selam ve tesbih dualarını okuyan kişi.
tertib: tanzim etme. Dizme, sıralama, düzene koymak. tedarik edip hazır ve müheyya kılmak. bir şeyi bir yere sabit ve pâyidar kılmak.
ehl-i iman: iman ehli. Allah’a ve Allah’tan gelen herşeye inanan kimseler, mü’minler.