Sensiz Yola Girer isem

Sensiz Yola Girer isem Şiiri

Sensiz yola girer isem, çare yok adım atmaya,
Gövdemde kuvvetim sensin, başım götürüp gitmeye.

Gönlüm, canım, usum, bilim senin ile karar eder,
Can kanadı sevi gerek uçuban dosta gitmeye.

Kendiliğinden geçeni doğan ednir maşuku,
Ördeğe, kekliğe çözer suda yüzeni tutmaya.

Bin Hamza’ca kuvvet vermiş Ganî Cebbâr aşk erine,
Dağları yerinden ırdı, yol eyler dosta gitmeye.

Yüz bin Ferhat külüng almış, kazar dağlar bünyâdını,
Kayalar kesip yol eğler, âb-ı hayat akıtmaya.

Âb-ı hayatın çeşmesi âşıkların visâlidir,
Kadehi dolu yürütür susamışları yakmaya.

Yedi veylin tamusunu kül eyler âşıklar ahı,
Kasdeder sekiz uçmağı, nûr edip nûra katmaya.

Âşık mı diyen ben ona? Tanrı’ın uçmağını seve,
Uçmak dahi bir tuzaktır, müminler canın tutmaya.

Âşık olan miskin olur, Hak yoluna teslim olur,
Her ne dersen boyun tutar, çare yok gönül yıkmaya.

Bildin gelenler geçtiler, gördün konalar göçtüler,
Aşk şarabın içen canlar, uymaz geçmeye, konmaya.

Tutulmadı Yunus canı, geçti tamudan uçmaktan,
Yola düşüp dosta gider, hem aslını uyakmaya.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

us: akıl. olaylar ya da kavramlar arasında zorunlu bağıntılar kurma, bu bağıntıları algılama ve kavrama, anlama, düşünme yetisi.
maşuk: sevgili. sevilen, aşık olunan.
külüng: taşçı kazması.
bünyad: temel, esas, yapı, bina.
abıhayat: bengi su, abıhayat, hayat suyu ya da dirilik suyu, birçok söylencede adı geçen, içen kişiye ölümsüzlük kazandırdığına inanılan efsanevî su.
ah: ilenme, beddua. sesin tonuna göre pişmanlık, öfke, özlem, beğenme, sevgi vb. duygular anlatan bir söz.
tamu: cehennem.
uçmak: cennet.

Sensiz Yola Girer isem Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı