Şiir

Zinhâr Vermegil Gönül

Zinhâr Vermegil Gönül

Zinhâr Vermegil Gönül Şiiri

Zinhâr vermegil gönül dünya payına bir gün,
Dünyaya gönül veren düşe tayına bir gün.

Kuşların yuvasını kimse doğan edinmez,
O elde kaçan dura gide yayına bir gün.

Gör ahi niceleri topraklar koçmuş yatar,
Bizi de onlar gibi ala koyuna bir gün.

Şu kuşun ki yuvası doğan katında olur,
O andan kaçınsa da gide yayına bir gün.

Miskin biçare Yunus, gördüm bildim demegil,
Tut erenler eteğin düşgil suyuna bir gün.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

zinhar: sakın ola ki, kesinlikle, hiçbir zaman, asla.
koçmak: kucaklamak, sarılmak.
miskin: çok uyuşuk olan; hiç veya yeteri kadar malı olmayan kimse, zelil, zayıf. Tasavvuf. Kulun, gerçek zenginin Cenâb-ı Hak olduğunu ve kendisinin O’na karşı mutlak bir ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmesi durumu.


Zinhâr Vermegil Gönül
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz