Şeyhimin İlleri

Şeyhimin İlleri şiiri/ilahisi sözleri

Şu benim şeyhimi görmeye kim gelir?
Zevk ile sefalar sürmeye kim gelir?

Şeyhimin illeri, uzaktır yolları,
Açılmış gülleri dermeye kim gelir?

Şeyhimin özünü, severim sözünü,
O mübarek yüzünü, görmeye kim gelir?

Şeyhimin ilini, sorarım evini,
O sebepli elini öpmeye kim gelir?

Şeyhimin ilinde, asası elinde,
Şeyhimin yolunda, ölmeye kim gelir?

Aht ile vefalar, zevk ile safalar,
Bu yolda cefalar çekmeye kim gelir?

Şeyhimim şem’ine bu canım pervane,
Saladır aşıklara, yanmaya kim gelir?

Hak için malını, hep vere varını,
Aşk için arını, atmaya kim gelir?

Şehidin donunu, yumazlar kanını,
Dost için canını vermeye kim gelir?

Ah ile göz yaşı, Yunus’un haldaşı,
Zehr ile pişen aşı, yemeye kim gelir?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:
aht: söz, söz verme, antlaşma.
don: elbise, kıyafet.
şem: mum.

Şu Benim Şeyhimi Görmeye Kim Gelir Şiiri/İlahisi
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı