Müşkülü Halleylemek Değmenin işi Değil

Müşkülü Halleylemek Değmenin işi Değil Şiiri

Müşkülü halleylemek değmenin işi değil,
Bir kişiye ver gönül, bu yola naşı değil.

Evliyanın gönlünden kesme Şey’en Lillâh’ı,
Sana himmet o eyler, göz ile kaşı değil.

Er o dur ki menzilin her dem göstere dura,
Değme arif bu düşü yoramaz, işi değil.

Hak tecelli kılmaya, can aslını bulmaya,
Gönülden sür sivâyı, nazarı dışı değil.

Bu kelâmın mânâsı evliyanın hanıdır,
Yedirmegil cahile ki zira aşı değil.

Yunus bir doğan idi, kondu Taptuk koluna,
Avın şikara geldi, bu yuva kuşu değil.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

müşkil/müşkül: güç, zor, çetin. engel, güçlük, zorluk.
halleylemek: hal eylemek.
değme kişi: herhangi biri, acele eden kişi. acemî.
naş: kefene sarılıp tabuta konmuş ölü. (Osmanlıca’da yazılışı: na’ş)
himmet: Allah indinde makbul ve mübârek bir kimsenin mânevi yardımı ile birisini koruması, yardım etmesi. tabiî şevk ve meyil ve heves. lütuf, yardım.
menzil: iki konak arasındaki uzaklık, bir merminin ulaşabildiği uzaklık, ok atma yarışlarında erişilen mesafe, yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, bir günlük yol.
tecelli: kader. Allah’ın (c.c) lütfuna uğrama. ilâhi kudretin meydana çıkması, görünmesi.
sivâ: başka, gayrı, diğer.
nazar: bakmak. mürşidin müridine bakması yoluyla ilahî feyzin müridin kalbine akması.
kelâm: söz. söyleyiş biçimi, söyleme.
mana: içyüz. akla yakın sebep. rüya, düş.
şikâr: av, avlanan hayvan. vvlama. düşmandan ele geçirilen mal. ganimet

Müşkülü Halleylemek Değmenin işi Değil Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı