Dirliğim Ne İdüğün

Dirliğim Ne İdüğün Şiiri

Dirliğim ne idüğün aydayım kıldan kıla,
Irak yakın işite, hass-u âmm cümle bile.

Hass-u âmm, mutî, âsî, dost, kuludur cümlesi,
Kullar yol vermeyince şahı kim görebile?

Dosta gidenin yolu gönül içinden gider,
Bir amel eylemedim, gireyidim gönüle.

Dosta giden kişiler unutur kendözünü,
Ben nereye varırsam beni ileten bile.

Senlik, benlik olıcak iş ikilikte kalır,
İkilik tutan kişi nice birike birle.

Bundan böyle dost ile bilmezem n’olasını,
Şimdiye değin ömrüm geçmiş yok sevda ile.

Bu kıssam uzundurur, nice tüketebilem,
Hangi bir eksikliğim getirebilem dile.

Yetmiş iki milletin ayağın öpmek gerek,
Onun için maşûka, cümle millete bile.

Âşık imişse Yunus, vuslat bulaydı bugün,
Âşk nice karar kılsın yarınki vade ile.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

hass-u âmm: herkes, bütün herkes.
mutî: uyan, itâat eden, boyun eğen, tâbi olan (kimse). yumuşak başlı, uysal, itâatli, itâatkâr (kimse).
kıssa: ir kimse yahut bir şeye ait hadiselerin adım adım, nokta nokta takip edilerek anlatılması / hikâye edilmesi ve bu niteliği taşıyan hikâyeyi ifade eder.
maşuka: sevgili.
vuslat: sevgiliye kavuşma, ulaşma, erişme.
vade: bir borcun ödenmesi ya da bir işin yapılması için verilen ya da gereken süre. (bir borcun, bir işin) yerine getirilme süresi dolmuş olmak.

Dirliğim Ne idügün Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı