Şiir

Ey Gönül Bize Kerem Kıl

Ey Gönül Bize Kerem Kıl

Ey Gönül Bize Kerem Kıl

Ey gönül bize kerem kıl, bile seyran edelim,
Can-u tenden geçüben, gel azm-i canan edelim.

Ten nedir dost yolunda, ben onu terk etmeyim,
Dost cemalin görmeye, gel canı kurban edelim.

Bu fena ender, fenayı terk edelim dost için,
O beka ender, beka mülkünde seyran edelim.

Asitanın mürşidin gel, kıble-i can kılalım,
O şahım, şeyhler şeyhin gel bize mihman edelim.

Bu biçare Yunus’un uygıl sözüne bir nefes,
Ey gönül o sultanın arşında seyran edelim.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

seyran: bakıp seyretme, gezme, gezinme.
beka: ölümsüzlük, ölmezlik, kalıcılık.
mürşid: irşad eden, müridlere rehberlik yapan ve onları irşad eden kişi. Kur’an-ı Kerim ve Sünneti Seniyyeye ait ölçüleri hayata geçirerek bu ölçüleri nefsinde bizzat yaşayan ve bağlılarını dinin esasları, dini hayat, tevhid, marifetullah konusunda terbiye ederek onları fenafillaha (Allahta Fani olmaya) eriştirmek için önderlik eden rehber.
asitan: kapı eşiği, dergâh, tekke, eşik.
mihman: konuk, misafir.


Ey Gönül Bize Kerem Kıl Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz