Erenlere Muhib iken

Erenlere Muhib iken Şiiri

Erenlere muhib iken,
Ya münkir olduğun neden?
Key sakıngil tatlı canın,
Okları çıkmadan yaydan.

Kahır erenler atıdır,
Gayret dahi hilatıdır.
Erenler yayı katıdır,
Okları geçer kayadan.

Bize muhip olanları,
Hak’tan dileriz onları.
Dönüp münkir olanları,
Tez çıkarırlar aradan.

Burda ayak el öpülür,
Görenin canı kapılır.
Garip misafir yapılır,
Zavya vü mescit-haneden.

Ağu içerse nuş olsun,
Sücü içerse hoş olsun.
Yunus ile yoldaş olsun,
Gelsin Allah’ına giden.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

muhib: seven.
münkir: inkar eden, gerçeği yalanlayan. reddeden, kabul ve îtiraf etmeyen kimse. islâm dînindeki îman esaslarını inkâr eden, inanmayan (kimse), îmansız, inkârcı.
key: için, tâ ki, hangi, nasıl?
hilat: Osmanlı döneminde, padişahların, gönül almak ya da ödüllendirmek için bir kimseye giydirdikleri, çok değerli bir kumaştan ya da kürkten yapılmış kaftan.
ağu: zehir, çocuk ağlaması.
nuş: içen, içici, içilecek şerbet, yudum.
sücü: şarap.

Erenlere Muhib iken Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı