Şöyle Garip Bencileyin

Şöyle Garip Bencileyin Şiiri

Acep şu yerde var m’ola?
Şöyle garip bencileyin.
Bağrı başlı, gözü yaşlı,
Şöyle gârip bencileyin.

Gezdim Rum ile Şam’ı,
Yukarı illeri kamu.
Çok istedim bulamadım,
Şöyle gârip bencileyin.

Kimseler garip olmasın,
Hasret oduna yanmasın.
Hocam kimseler duymasın,
Şöyle gârip bencileyin.

Söyler dilim, ağlar gözüm,
Gariplere göynür özüm.
Meğer ki gökte yıldızım,
Şöyle gârip bencileyin.

Nice bu dert ile yanam,
Ecel ere bir gün ölem.
Meğer ki sinemde bulam,
Şöyle gârip bencileyin.

Bir garip ölmüş diyeler,
Üç günden sonra duyalar,
Soğuk su ile yuyalar,
Şöyle gârip bencileyin.

Hey Emre’m, Yunus biçare,
Bulunmaz derdine çare.
Var imdi gez şardan şara,
Şöyle gârip bencileyin.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

göynümek: dertlenmek, üzülmek, içlenmek, ham meyve olgunlaşmak. göynür: üzülür, içlenir, dertlenir.
sine: gönlüm, yüreğim, çok sevdiğim
yuyalar: yıkayalar
imdi: şimdi, şu an, şu hâlde
şar: kent, şehir. şardan şara: şehirden şehire.