Canlar Feda Yoluna

Canlar Feda Yoluna şiiri

Canlar feda yoluna,
Bu can kaygısı değil.
Sen can gereksin bana,
Cihan kaygısı değil.

Canlar içinde cansın,
Bize iki cihansın
Hem din ile imansın,
İman kaygısı değil.

Yaramı yuyup sildim,
Yaram kimdendir bildim.
Bendeki yâr kaygısı,
Yara kaygısı değil.

Aşkın beni fâş etti,
Çün iyan gördüm seni.
Saklamam derdim veli,
Pinhan kaygısı değil.

Derman ola mı bana,
Derdim benim kim ola.
Dertli varayım sana,
Derman kaygısı değil.

Gelin âşık olalım,
Aşka cevlân kılalım.
Esrik dönüp duralım.
Dönmek kaygısı değil

Aşkın oku temreni
Dokunur yüreğime.
Aşk için ben öleyim,
Temren kaygısı değil.

Can ü gönülü n’ettim?
Aşkın oduna attım.
Sıdkı dahi unuttum,
Güman kaygısı değil.

Aşkın burcundan uçtum,
Ben dost ile buluştum.
Cevlân vuruban geçtim,
Cevlân kaygısı değil.

Bahr-ummana dalmışım,
Orda sedef bulmuşum.
Gevher olup gelmişim,
Umman kaygısı değil.

Durduğum yer Tûr ola,
Baktığım dîdâr ola.
Ne hacet Musa bana,
Sen ben kaygısı değil.

Bu Yunus’u andılar,
Kervan geçti sandılar.
Ben menzile eriştim,
Kervan kaygısı değil.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

yummak/yuymak: yıkamak.
faş: meydana çıkmış, yayılmış, anlaşılmış olan, meydana çıkarma, açığa vurma, ortaya çıkmış, ifşa olmuş, aşikar olmuş.
iyan: örtülmemiş, açık, meydanda.
pinhan: gizli, saklı, gizlenmiş.
cevlan: dolaşma, gidip gelme, deveran. fezinme, gezinti. hareket, canlılık.
bahr: deniz.
umman: engin deniz, okyanus.
gevher: cevher, inci, elmas, değerli taş.
didar: yüz, çehre; mülâkat, görüş, görünme, görüş kuvveti, göz, açık, meydanda, göz, görme, görünme, görüşme, buluşma, yüz. Cenâb-ı Hakk’ın müminlere vâdettiği görünüşü, tecellîsi.

Canlar Feda Yoluna
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı