Kanda Bulam İsteyiben

Kanda Bulam İsteyiben Şiiri

Kanda bulam isteyiben ey gönül seni kandasın,
Kanda virane var ise vallahi gönül andasın

Ey gönül sana uyaldan kalmadı yüzümün suyu,
Rahmet gele ta ki sana kanda isen divanesin.

Bir lahza olursun ruşen, bir dem yürürsün perişan,
Âlemlere nam-u nişan, derde esie dermandasın.

Bir dem abid, bir dem zabid, bir dem asi, bir dem muti,
Bir dem gelir ki ey gönül, ne dinde ne imandasın.

Aşk başından aşacağız, mevc vurup da taşacağız,
Bir dem gelir ki ey gönül, mescit ile Kur’andasın.

Kayseri, Tabriz-ü Sivas, Nahcıvan, Maraş-u Şiraz,
Gönül sana Bağdat yakın, âlemlere divanesin.

Yunus şimdi tap dur hemin, akıtma gözünün nemin,
Eğer bugün, eğer yarın çün Hak için kurbandasın.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

kanda: nerede, nereye. kanda (kan): (Osmanlıca) bir şeyin menbaı, özde.
isteyiben: isteyince
virâne: eskiyip, bakımsız kalıp çok harap olmuş ya da yıkılmış yapı. yıkılmış ya da yanmış olan yapılardan geriye kalmış olan enkaz, yıkıntı, ören.
anda: onda.
divâne: deli, kaçık, budala; bir şeye çok düşkün olan.
lahza: an. zamanın bölünemeyecek denli kısa bir parçası.
rûşen: aydın, parlak. parlak, aydın. belli, âşikâr.
nişân: iz, belirti.
esie: onun.
abid: âhiret saadetinin ibadetle kazanılacağına inanarak kendisini ibadete veren samimi dindar. çok ibâdet eden kimse.
zabid: askere kumanda eden rütbeli asker. kuvvetli, yavuz. zabteden. başkalarını zabtedip idare etmeğe memur olan.
muti: uyan, itâat eden, boyun eğen, tâbi olan (kimse). yumuşak başlı, uysal, itâatli, itâatkâr (kimse).
mevc: dalga.
divâne: deli, kaçık, budala; bir şeye çok düşkün olan.
tap durmak: yetmek, tam gelmek.

Kanda Bulam İsteyiben Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı