Kimin Ne Zerresi Vardır Sana Kılınç Yürütmeye

Kimin Ne Zerresi Vardır Sana Kılınç Yürütmeye Şiiri

Kimin ne zerresi vardır sana kılınç yürütmeye,
Cümle âlem elindedir, kim ne bilir el katmaya.

Veren alan sen olucak, kim cünbüş eyleye bile,
Her kandaşa kudret senin pîr-ü yiğit oynatmaya.

Cümle hazneler senindir, kime dilersen veresin,
Kimin ne zehresi vardır, destursuz adım atmaya.

İki cihanın varlığın kudret eli tutup durur,
Yol yokturur kimseye sensiz bir adım atmaya.

Cümle âlemin üstüne hayrı şerri saçan sensin,
Hışm u rahmet havâledir kendi aslına katmaya.

Tevfik inâyet olmasa kim sebep eyleyebile,
Her kandasa kudret senin her işe el uzatmaya.

İblis ü Âdem kim olur burda fodulluk eyleye,
Yerli yerine sen kodun, kul geldi kulluk kılmaya.

Ey yârenler, siz bu sözü dinlen gönül kulağıla,
Can dudağı hâlis gerek aşk şarabını tatmaya.

Bu dirliği duyan canın hiç fikri bunda değildir,
Yunus dilin yumuşdurur bu tevhidi ayıtmaya.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

zerre: çok ufacık parçacık.
cümbüş/cünbüş: şevk, neşe ve coşkunluk dolu hareket, kaynaşma. eğlence, âlem, zevk ve eğlence toplantısı, eğlenti, âhenk.
kudret: güç, erk, erke, iktidar; Yaratan’ın ezeli gücü.
destur: izin, müsade.
zehre: çiçek, beyaz, berrak, süs, ziynet. kahramanlık, yiğitlik.
tevfik: Allâh’ın yardımı, başarıya ulaştırması. Kulun işlediği amellerin Allâh’ın rızâsına uygun olması anlamlarına gelmektedir.
inayet: iyilik, kayra, atıfet, ihsan, lütuf.
fodul: öyle olmadığı halde üstün biriymiş gibi davranan, kibirli (kimse).
halis: tek bir şeyden oluşmuş bulunan, katışık olmayan, katışıksız, öz.
ayıtmak: eyitmek, söylemek, demek. bkz. eyit.
tevhid: sözlükte “tek ve bir olmak” anlamındaki vahd (vahdet, vühûd) kökünden türeyen tevhîd “Allah Teâlâ’nın bir ve tek olduğunu kabul etmek” demektir.
yumuş: hizmet, vazife, elçilik, iki ve ikiden artık kimse arasında elçilik, iş, ödev.

Kimin Ne Zerresi Vardır Sana Kılınç Yürütmeye Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı