Ey Yarenler Söylen Bana

Ey Yarenler Söylen Bana Şiiri

Ey yârenler söylen bana,
Ben nicesi dolanayım?
Ne türlü tedbir edeyim?
Ya nice sağınç sanayım?

Canımda ol büt bitiptir,
Gönülümü ol alıptır,
Hey beni ol avutuptur,
Ayrık neye bağlanayım?

Öyle ediptir ol beni,
Seçemezem dünden günü,
Alsın teni, alsın canı,
Ko ben ona alınayım.

Ben gevheriyim, kânım o
Ben bir kulum sultânım o
Aklım-u canım gönlüm o
Ondan niçin usanayım?

Onsuzluğum bana haram,
Ondandurur nakdim tamam.
Buncılayın lûtf-u kerem,
Nerde bulup dinleyeyim?

Odur bana Yunus deyen
Odur benim bağrım delen
Odur beni bensiz koyan
Hem ben oyum bu ben neyim

Odur bana Yunus diyen,
Odur benim bağrım delen,
Odur beni bensiz koyan,
Hem ben olam, bu ben neyim?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

sağınç: arzu, istek, emel, amaç, düşünce.
büt: put, güzel, sanem.
edip: edepli, edep sahibi.
gevher: cevher, inci, elmas, değerli taş.
usanmak: sık sık yinelenmesi ya da uzun sürmesi yüzünden hoşnutsuzluk, sıkıntı duyumsamak, bezmek, bıkmak.

Ey Yarenler Söylen Bana Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı