Şiir

Eğer Aşkı Seversen Cân Olasın

Eğer Aşkı Seversen Cân Olasın

Eğer aşkı seversen can olasın,
Gönüller tahtına sultan olasın.

Seversen dünyayı mihnet bulâsın,
Erenler sırrını kaçan duyâsın.

Diken olma, gül ol erenler yolunda,
Diken olur isen oda yanâsın.

Niyâz için buyurdu Hak namâzı,
Niyazdan vay sanâ gâfil olâsın.

Erenler nefesin âsâ edin sen,
Eğer nefsine uyarsan fenâsın.

İbâdetler başıdar terk-i dünyâ,
Eğer mü’min isen ânâ uyâsın.

Atan anan hakkın yitürdün ise,
Yeşil donlar giyesin donanâsın.

Eğer konşu hakkı boynunda ise,
Cehennemde yarın bâki kalâsın.

Gönüle gireni gönendi derler,
Gönüle sen de gir ki gönenesin.

Yunus bu sözleri erenden aldı,
Sanâ dahî gerek ise alâsın.


Eğer Âşkı Seversen Can Olasın II

Şayet âşkı seversen can olasın,
Kamu derdine hem derman olasın.

Eğer dünya seversen mübtelâsın,
Maânî sırrına nerde eresin.

Cihan köhne saraydır, sen beyisin,
Nice bir eskiye hasretlenensin.

Ağudur, bal değil dünya muradı,
Nice bir ağuya parmak banasın.

Kanatsız kuşlayın kaldın yabanda,
Kanatlı kuşlara nerde eresin.

Sana erden asa gerek bu yola,
Dayanırsan asaya dayanasın.

Yunus’un bu sözü gözlüleredir,
Eğer âşık olursan uyanasın.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

mihnet: sıkıntı, üzüntü, bela, musibet.
od: ateş, edebiyatta/tasavvufta aşk ateşi olarak da kullanılır.
don: elbise, kıyafet.
kamu: hep, bütün, halk hizmeti gören devlet organlarının tümü.
mübtelâ: düşkün (fena şeylere), tutkun, tutulmuş.
maânî: mânâlar.
ağu: zehir, çocuk ağlaması.
asa: genişlik. zuhur, meydana çıkma. büyük kadeh, değnek, baston, sopa.


Eğer Aşkı Seversen Cân Olasın Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz