Bana Namaz Kılmaz Diyen

Bana Namaz Kılmaz Diyen şiiri

Bana namâz kılmaz diyen,
Ben bilirim namazımı.
Kılar isem, kılmaz isem,
O Hak bilir niyazımı.

Hak’tan başka kimse bilmez,
Kâfir, Müslüman kimdiğin.
Ben kılarım namazımı,
Hak geçirdiyse nazımı.

O nazı dergâhtan geçer,
Mânâ şarabından içer.
Hicabsız can gözün açar,
Kendi siler dost gözünü.

Dost burdadır belli beyan,
Dost dîdârın gördüm ayan.
İlm-ü hikmet okuyanın,
Buna değindir azimi.

Gizli sözü şerheyleyip,
Türlü nükteler söyleyip,
Değme ârif şerhetmeye,
Bu benim gizli razımı.

Sözüm mânâsına erin,
Bî-nişandan haber verin.
Dertli âşıklara sorun,
Bu benim dertli sözümü.

Dert âşıkın dermanıdır,
Dertli âşıklar ganîdir.
Kadir-ü kudret ünüdür,
İşitenler âvâzımı.

Dost isteyen gelsin bana,
Göstereyim dostu ona.
Budur sözüm önden sona,
Ben bilirim kend’özümü.

Yunus imdi söyle Hakk’ı,
Münkir tutsun sana dakı.
Pişipdürür Hakk’ın hânı,
Ârifler tatsın tuzumu.

Yunus Emre (k.s)

Lügât:

niyaz: Allah’a yalvarıp yakarma, dua etme.
hicab: perde, iki nesne arasına konan engel, örtü. bir kişi ile bir nesne arasında yer alan ve arkasında bulunanların görülmesine engel olan şey.
münkir: inkar eden, gerçeği yalanlayan. reddeden, kabul ve îtiraf etmeyen kimse. islâm dînindeki îman esaslarını inkâr eden, inanmayan (kimse), îmansız, inkârcı.
avaz: ses, yükses ses, nara.
bi-nişan: nişansız, adsız.
şerhetme: açıklamak, ayrıntısına inerek açıklamak, yorumlamak. bir eser yazarak açıklamak.
nükte: ince anlamlı, düşündürücü ve güldürücü, şakalı, zarif söz.
şerh eylemek: şerh etme işi.
dіdār: yüz, güzel yüz, çehre. görünüş, tecellî. Cenâb-ı Hakk’ın müminlere vâdettiği görünüşü, tecellîsi.
beyan: bildirme, söyleme.
ârif: anlaması, kavraması, sezgisi güçlü, anlayışlı (kimse). ilim ve irfân sâhibi.

Bana Namaz Kılmaz Diyen
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı