Şiir

Pâdişâhın Kudreti Gör Neyledi

Pâdişâhın Kudreti Gör Neyledi

Pâdişâhın Kudreti Gör Neyledi Şiiri

Pâdişâhın kudreti gör n’eyledi
Od u sû toprağ u yele söyledi.

Bismillah deyip getirdi toprağı
Ol arâda hazır oldu ol dağı.

Toprağ ile sûyu bûnyâd eyledi
Âna Âdem demeği âd eyledi.

Yel gelip ardınca dağıttı anı
Andan oldu cism-i Âdem bil bunu.

Od dahi geldi vü kızdırdı anı
Çinks kudi cisme ulaştı canı.

Sine girmeğe can fermån olur
Padişah emri anâ fermån olur.

Sireti can girdi pür nur eyledi
Sûret dahi cânı mesrûr eyledi.

Hamd û şekr etti dedi ey Zû’l-celâl
Bin benim bîğî yaratsan ne muhâl

Toprağ ile bile geldi dört sıfat
Sabr u iyi hû tevekkül mekrütmet

Suyıla geldî bile dört dürlü hâl
Ol sefâdur hem sehâ lûtf u visâl

Yel ile geldi bile bil dört heves
Oldurur kizb û riyâ tizlik nefes

Od ile geldi bile dört dürlü ded
Şehvet û kibr û tama’ birle hased

Cân ile geldi bile uş dört hısâl
İzzet û vahdet hayâ adâb-ı hâl

Yunus Emre (k.s)

* * *

Akıl, pâdişâhın kadimliği pertevindendir; akıl dahı üç dürlüdür: Biri Akl-ı maaş’dır; dünya tertiplerin bildirir; biri de Akl-i Maâd’dır, ahiret ahvâlin bildirir; biri de Aklı Külli’dir; Allâhu tâlâ ma’rifetin bildirir. İman, pâdşahın hidayeti nurundandır; îman da üç dürlüdür: Biri ilm’ûl-Yakıyn’dir ve biri Ayn’ül-Yakıyn’dir ve biri Hakk’ul-Yakıyn’dir. Amma ol îma’n ki ilm’ül-Yakıyn’dir, akılda yerlidir ve ol iman ki Ayn’ül-Yakıyn’dir, gönülde yerlidir ve ol îman ki Hakk’ul Yakıyn’dir, canda yerlidir. Can ile olan îman canla bile gider.

Uçmak pâdişâhın fazlı pertevindendir; tamu pâdişâhın adlı pertevindendir. Toprak, pâdişâhın nûru pertevindendir; Su, pâdişâhın hayatı pertevindendir. Yel pâdişahın heybeli perte vindendir. Od, pâdişâhın hışmi pertevindendir. Toprak ile su uçmakta yerlidir, od ile yol tamuda yerlidir. Od ile ve yel ile gelen dokuz kişidir ki bunlar, binbaşlarıdır; biner erleri vardır, kime gelseler kendi makamına iletmek yarağında olurlar.

Toprakla, suyla gelen on üç kişidir; bunlar dahı binbaşlarıdır; biner erleri vardır, kime gelseler uçmağa dartarlar. Can ile gelen dahi dört kişidir, bunlar canla geldi, canla gider. Bunların dahi biner erleri vardır. Bunlarınla olanlar dîdâra müstağrak olasılardır. Toprakla, suyla gelen, uçmakta olasılardır, odla, yelle gelen, tamuda kalasılardır, canla bile gelen Hazretde müstağraktır. İmdi bilgil ki hangi yoldansın; hangisinin sözün tutarsan, onun bölüğündensin; Vallâhu a’lem.


Pâdişâhın Kudreti Gör Neyledi Şiiri
Risâlet’ün Nushiyye
Yunus Emre Şiirleri

Yorum Yaz