N’idelim Bu Dünyayı

N’idelim Bu Dünyayı Şiiri

N’idelim bu dünyayı, n’eyleyip n’itmek gerek?
Daima aşk eteğin komayıp tutmak gerek.

Çalabım bu dünyayı kahır için yaratmış,
Gerçeğin gelenlerin kahrını yutmak gerek.

O yarınki yollarda orda yoldaş isteyen,
Bu dünyada dostunu kılavuz tutmak gerek.

Uçmak uçmak dediğin kulların yeltediğin,
Uçmağın sermayesi bir gönül etmek gerek.

Erenlerin ahına dağ taş katlanamadı,
Kalkanı demir ise okları atmak gerek.

Yunus er nazarında taze güller açılmış,
Gerçek er bülbül isen nazarda ötmek gerek.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

Çalab: Yaratan, Hak, Rab.
kahır: yok etme, perişan etme, ezme. derin üzüntü ya da sıkıntı, derin acı, içe işleyen üzüntü.
yoldaş: yola birlikte gidenlerden birine göre öteki, her biri, yol arkadaşı. arkadaş, dost.
uçmak: cennet. Allah’ın uçmağı: Allah’ın cenneti.
yeltemek: kışkırtmak, ayartmak.
nazar: bakmak. mürşidin müridine bakması yoluyla ilahî feyzin müridin kalbine akması.

N’idelim Bu Dünyayı Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı