Şiir

Sen Burda Garip mi Geldin

Sen Burda Garip mi Geldin Şiiri

Sen burda garip mi geldin?
Niçin ağlarsın bülbül hey?
Yorulup iz mi yanıldın?
Niçin ağlarsın bülbül hey?

Karlı dağlardan mı aştın?
Derin ırmaklar mı geçtin?
Yârinden ayrı mı düştün?
Niçin ağlarsın bülbül hey?

Hey, ne yavuz inilersin,
Benim derdim yenilersin.
Dostu görmek mi dilersin?
Niçin ağlarsın bülbül hey?

Kal’alı şehir mi yıkıldı?
Ya nam-u arın mı kaldı?
Gurbette yârin mi kaldı?
Niçin ağlarsın bülbül hey?

Gulistanlarda yaylarsın,
Taze gülleri yeğlersin,
Yavlak zarılık eylersin,
Niçin ağlarsın bülbül hey?

Uykudan gözüm uyandı,
Uyandı kana boyandı.
Yandı şol yüreğim yandı,
Niçin ağlarsın bülbül hey?

N’oldu şu Yunus’a, n’oldu?
Aşkın deryasına daldı.
Yine baharistan oldu,
Niçin ağlarsın bülbül hey?

Yunus Emre (k.s)


Sen Burda Garip mi Geldin

Lügat:

yâr: sevgili, sevilen, dost, yardımcı.
yavuz: güçlü, çetin, keskin, sert.
kal’a: kale. eskiden yapılan büyük merkezlerin ve şehirlerin bulunduğu etrafı duvarlarla çevrili ve düşmanın hücumundan muhafaza edilen yüksek yerlerde inşa edilmiş yapı.
ar: utanma duygusunu, namus.
nam: ün, şöhret. lâkap, ad.
gurbet: insanın doğup büyüdüğü, aile ocağının bulunduğu yerden uzak yer, yabancı yer. doğup büyüdüğü, aile ocağının bulunduğu yerden ayrı olma.
gülistan: gül bahçesi, güllük.
yeğlemek: tercih etmek.
yavlak: kötü, fena, değersiz, yavuz, düşkün, her şeyin kötüsü, çok, çok fazla.
zarılık: yoksulluk, yoksunluk, güçsüzlük.
derya: deniz. bir şeyin bol olduğu yer.
baharistan: baharın hüküm sürdüğü mevsim, ilkbahar.


Sen Burda Garip mi Geldin Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz