Gökte Peygamber ile

Gökte Peygamber ile Şiiri

Gökte peygamber ile Mirac’ı kılan benem,
Ashab-ı Suffa ile yalıncak olan benem.

Sabr ile kanaati hoş veriptir anlara,
Kırk kişi bir gömleğe kanaat kılan benem.

O Kırklar’dan birine çaldım idi neşteri,
Kırkından kan akıtıp ibret gösteren benem.

Ömer-i Hattab ile hem adl-ü dad işledim,
Oğul ile fısk eyleyip hadde basılan benem.

Abdürrezak o derviş, yoldaş edindi beni,
Hallac-ı Mansur ile dâra asılan benem.

İbrahim Edhem baktı, tacı tahtı bıraktı,
Hak yoluna uyaktı, o sırrı duyan benem.

Musa Peygamber ile bin bir kelime kıldım,
İsa Peygamber ile göklere çıkan benem.

Adımı Yunus taktım, sırrım âleme çaktım,
Bundan ileri dahi dilde söylenen benem.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

mirac: İslam’da Hz. Peygamber’in (s.a.v) göğe yükselerek Allah’ın huzuruna kabul edilmesi olayı.
ashab-ı suffa: Mescid-i Nebevî’nin giriş kısmında Medine’de evleri ve kalabilecek yakınları olmayan, ihtiyaçları Resûl-i Ekrem (s.a.v) ve zengin sahâbîler tarafından karşılanan sahâbîlerin barınması için yapılan mekânın adı olmuştur.
neşter: hekimlerin kan almak, küçük apseleri açmak, aşı yapmak için kullandıkları, çok keskin, küçük bıçak.
adl-ü dad: adalet, adalete uygunluk, hak ve hukuka uygun.
fısk: dinin emir ve yasaklarına aykırı davranma anlamında fıkıh ve hadis terimi.
hadd: hudut, çizgi, sınır.

Gökte Peygamberle Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı