Ben Bu Cihana Gelmeden

Ben Bu Cihana Gelmeden şiiri

Ben bu cihâna gelmeden sultân-ı cihanda idim,
Sözü gerçek hükmü revan ol hükm-i sultanda idim.

Halâyık bunda gelmeden, gökler melâil dolmadan,
Bu mülke bünyâd olmadan, mülkü yaradanda idim.

Yüz yirmi dört bin hası, dört yüz kırk dört tabakası,
Devlet makâmında ol gün, ulu hânedanda idim.

Gussa beni görmez idi, kaygu ile ermez idi,
Endişe şehirden taşra, bir yüce mekânda idim.

Yûnus bu cümle varlığın dost katında zerre değil,
Guft ile kelâmda idim, hem bunda hem onda idim.

Yunus Emre (k.s)

Lügât:

revan: giden, akan. yolcu, gidici.
melâil: can sıkıntısı, üzüntü, hüzün.
halayık: kadın köle, cariye.
bünyad: temel, esas, yapı, bina.
gussa: acı, üzüntü, dert, sıkıntı, ıstırap, tasa, bulantı, gam.
güft: söz, lâkırdı; dedi, söyledi.

Ben Bu Cihana Gelmeden
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı