Şiir

Vuslat Halin Eydiserem

Vuslat Halin Eydiserem

Vuslat Halin Eydiserem Şiiri

Vuslât halin eydiserem vuslat halin bilenlere,
Yedi türlü nişan gerek hakikate erenlere.

Yedisinden birisi eksik olur ise olmaya,
Bir nesne eksik gerekmez bu sarp yola varanlara.

Evvel nişanı budurur; yermeye cümle milleti,
Yerenler yerini kıldı, yer değmedi yerenlere.

İkinci nişanı budur ki; nefsini semirtmeye,
Zinhar siz ondan olmanız, nefsine kul olanlara.

Üçüncü nişanı budur; cümle heveslerden geçe,
Hevesler eri yolda kor, yetemez yol varanlara.

Dördüncü nişan oldur; dünyadan münezzeh ola,
Dünya seni sayrı eyler, kul kaygısı saranlara.

Yunus yedi nişan dedi, evet üçünü gizledi,
Onu dahi deyiverem gelip halvet soranlara.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

vuslat: sevgiliye kavuşma, ulaşma, erişme.
nişân: iz, belirti.
hakikât: zahirin ardındaki örtülü ve gizli mana, dinî hayatın en yüksek seviyede yaşanarak ilâhî sırlara aşina olunmasıdır.
semirtmek: besili, etli yağlı bir duruma getirmek, semirmesini sağlamak.
zinhar: sakın ola ki, kesinlikle, hiçbir zaman, asla.
münezzeh: arı duru, temiz. uzak tutulan, uzak. herhangi bir durumdan ayrı tutulmuş veya uzak tutulmuş duruluk
sayrı: esenliği yerinde olmayan, sağlık durumu bozuk olan.
halvet: tasavvuf yolunda olgunlaşmak ve ilerlemek için belli bir müddet tenhâda kalma hali yalnız kalmak. yalnız kalma, tenhaya çekilme. tenha yer, ibadet için tenha hücre. yalnızlık. Tek başına kalmak. Tenhaya çekilme. gizlilik. tenha yerde yalnız kalmak.


Vuslat Halin Eydiserem Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz