İçin Dışın Mundar iken

İçin Dışın Mundar iken Şiiri

İçin dışın mundar iken,
Dost n’eylesin senin ile?
Gözün gönlün nefsi hava,
Aşk n’eylesin senin ile?

Zakir ile yoldaş olup,
Sadıklara yâr olmadın.
Olmaz yere verdin gönül
Dost n’eylesin senin ile?

Dünya gözün rûşen edip,
Gönül gözün kör eyledin.
Zulmet dolucak gönlüne,
Nur n’eylesin senin ile?

Gerçek ere derviş gerek,
Doldu cihan dava ile.
Duydun ise aslın işin,
Kal n’eylesin senin ile?

Dervişliği sanma hemen,
Olur suret düzmek ile.
Dilde ise senin işin,
Hal n’eylesin senin ile?

Yunus Emre hoş derdile,
Merdâna sür devranını.
Dost değilsen dost yolunda,
Ar n’eylesin senin ile?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

mundar: bkz. murdar.
murdar: kirli, pis; şeriata uygun olarak kesilmemiş olan hayvan.
zakir: anan, zikreden (kimse), tekkelerde âyin sırasında ilâhî okuyan kimse.
yoldaş: yola birlikte gidenlerden birine göre öteki, her biri, yol arkadaşı. arkadaş, dost.
yâr: sevgili, sevilen, dost, yardımcı.
rûşen: aydın, parlak. parlak, aydın. belli, âşikâr.
zulmet: nûrun karşıtı olarak karanlık, yokluk.
nûr: sözlükte “aydınlık, ışık” anlamına gelen nûr kelimesi Kur’ân-ı Kerîm’de ve hadislerde “insanların önünü aydınlatıp doğru ve gerçek olanı görmelerini, hak ile bâtılı, hayır ile şerri ayırt etmelerini sağlayan mânevî ve ilâhî ışık” mânasında kullanılmıştır.
kal: söz, ifade.
suret: biçim, görünüş. yazı ya da resim kopyası.
merdan: mertler, yiğitler, erkekler, insanlar.
ar: utanma duygusunu, namus.

İçin Dışın Mundar iken Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı