Şiir

Cümle Alem Terkin Vurup

Cümle Alem Terkin Vurup

Cümle Alem Terkin Vurup Şiiri

Cümle alem terkin vurup, dost ben terkin vuramazam,
Ondan ayrı buçuk zaman ben onsuzun duramazam

Ondan ayrı dirliğim yok, dirliğim bir durur benim,
Kadim odur görür beni, ben ölüyüm göremezem.

Huri gelip aydur ise, gönül bana vergi diye,
Dosttan artık kimseneye ben gönlümü veremezem.

Dost diye geçti bu ömrüm, başarmadım dost kulluğun,
Koyam başara o beni, ben hiç iş başaramazam.

Bir kezden o oldum ahi, benden umut yoktur bana,
Ben o isem pes o hani, ben bu sırra eremezem.

Dostlar öğüt verir bana, gitgil onun yakınından,
Daha yakın varam, meğer ordan ayrık varamazam.

Değmeler aydur Yunus’a, katlan bugün yarın diye,
Cehd edeyim bugünümü yarına irgöremezem.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

terkin vurmak: vazgeçmek, bırakmak.
kadim: başlangıcı geçmişin derinliklerinde bulunan, pek çok eskiye uzanan, öncesiz. başlangıcı olmayan, eski, ezeli.
cehd etmek: çalışıp çabalamak.


Cümle Âlem Terkin Vurup Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz