Ben Dervişim Diyene

Ben Dervişim Diyene şiiri

Ben dervişim diene, bir ün edesim gelir,
Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir.

Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir,
Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir.

Altında gayya vardır, içi nar ile pürdür,
Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir.

Oda gölgedir deyu, ta’n eylemen hocalar,
Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir.

Ben günahımca yanam, rahmet suyunda yunam,
İki kanat takınam, biraz uçasım gelir.

Andan Cennete varam, Cennette huri görem,
Huri ile gılmanı, bir bir koçasım gelir

Derviş Yunus bu sözü, eğri büğrü söyleme,
Seni sigaya çeken bir Molla Kasım gelir.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

seğirdüben: seğirterek, koşarak.
ün: ses.
anın: onun.
gayya: cehennemde bulunan bir kuyunun ya da derenin adı.
tan etmek: kötülemek, dil uzatmak.
huri: cennet kadınlarını ve bu kadınların güzelliğini ifade eden bir tabir.
gılman: cennette hizmet eden delikanlılar. Osmanlı Devleti’nde yeniçeri, kapı kulu ocağına yeni giren gençler.
koçmak: kucaklamak, kucaklaşmak, birbirine sarılmak.
sigaya çekmek: soru yağmuruna tutmak. birine sürekli sorular sormak

Ben Dervişim Diyene Şiiri / İlahisi
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı