Çarh-ı Felek Yok idi

Çarh-ı Felek Yok idi Şiiri

Çarh-ı felek yok idi,
Canlarımız var iken,
Biz o vaktin dost idik,
Azrail ağyar iken.

Nice yıllar biz onda,
Cem idik can kanında.
Hakikat aleminde,
Marifet söyler iken.

Çalap aşkı candaydı,
Bu bilişik ondaydı.
Adem Havva kandaydı,
Biz onunla yâr iken.

Dün geldi safi Adem,
Dünyaya bastı kadem.
İblis aldadı o dem,
Uçmakta gezer iken.

O vakit biz uçardık,
Cevlan vurup göçerdik.
Nurdan şarap içerdik,
Hak bizi toylar iken.

Canlar onda bilişti,
O dem gönül alıştı.
Alem halkı karıştı,
Denizler kaynar iken.

Şükür bu deme geldik,
Dostları burda bulduk.
Tuz ekmek bile yedik,
Aşk demin oynar iken.

Ne oğul vardı, ne kız,
Vahid idik onda biz.
Komşu idik cümlemiz,
Nur dağın yaylar iken.

Ne gök var idi, ne yer,
Ne zeber ve ne de zir.
Yunus dosttan haber ver,
Aşk ile göyner iken.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

çarh: gök, gökkubbe, gökyüzü, dünya, devran, âlem, talih, baht, kader, ecel.
çarh-ı felek: talih, şans, sihir.
ağyar: dost olmayanlar, yabancı kimseler, eller.
safi: seçilmiş. duru, katışıksız, temiz.
uçmak: cennet.
cevlan: gezinmek, gezme, dolaşma. gidip gelme, deveran, gezinme, gezinti, hareket, canlılık.
toylamak: ziyafet vermek, yedirip içirmek, ağırlamak.
bilişmek: tanış olmak.karşılıklı olarak birbirini tanıdığını anlamak, karşılıklı tanıdık çıkmak.
vahid: tek, yalnız. Benzeri olmayan, emsalsiz. vahîdü’l-asl: aslı tek, aslı bir.
zeber: üst.
zir: alt.
göynemek: olmak, olgunlaşmak. yara çok fazla sızlamak. yana yakıla ağlamak. çürümeye yüz tutmak.

Çarh-ı Felek Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı