Sen Dünyaya Benim Derdin

Sen Dünyaya Benim Derdin Şiiri

Sen dünyaya benim derdin,
Senden o kalmış ola mı?
Sen dünyayı dost sanırdın,
Sana yüz vermiş ola mı?

Derlerdi inanmaz idin,
Hiç ölürüm sanmaz idin.
Ecel kurdu senin dahi,
Boynunu burmuş ola mı?

Yetmiş ömrün âhir olmuş,
Nazik tenin leke olmuş.
Gözlerin göğü sararmış,
Benzin de solmuş ola mı?

Fâni dünyanın beyleri,
Giyerler türlü donları.
Yatmışlar kara toprağa,
Gözleri dolmuş ola mı?

Yunus Emre’m şerh eylemiş,
Vefasız dünya halinden.
Gönül gözü yaraların,
Evliya silmiş ola mı?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

ahir: sonuncu, sonraki, son. en sonunda, en sonra, sonunda, sonra.
ecel: belirlenmiş zaman, muayyen bir müddetin sonu. ölüm zamanı, yaşamın sonu.
beniz: yüz, çehre. yüzün rengi.
fâni: bir gün ölecek olan, gelip geçici, bir gün sona erecek olan, kalıcı olmayan, kalımsız, ölümlü.
don: elbise, kıyafet.
şerh eylemek: şerh etme işi.
şerhetme: açıklamak, ayrıntısına inerek açıklamak, yorumlamak. bir eser yazarak açıklamak.

Sen Dünyaya Benim Derdin Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı