Şiir

O Can Haçan Ölüser

O Can Haçan Ölüser

O Can Haçan Ölüser Şiiri

O can haçan ölüser,
Sen ona can olasın
Ölmüş gönül dirile,
Ondaki sen olasın.

Ölmeği dirlik ola,
Ölmesiz dirlik bula.
Ölmüş gönül dirile,
Ondaki sen olasın.

Sen olduğun gönüller,
Her dem canın yeniler.
Güç olmaz o divanda,
Hakimi sen olasın.

Can bedenden uçacak,
Menziline göçecek.
O cihana geçecek,
Göze ayan olasın.

Tozunu yel almaya,
Bir zerre ırılmıya.
Aşık canı ölmeye,
Maşuku sen olasın.

Yunus sen aşık isen,
Aşka muvafık isen,
Korkma ulaşık isen,
Ne olursan olasın.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

divan: meclis, divan edebiyatı şairlerinin şiirlerini topladıkları eser.
menzil: iki konak arasındaki uzaklık, bir merminin ulaşabildiği uzaklık, ok atma yarışlarında erişilen mesafe, yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, bir günlük yol.
ayân: belli, açık, Osmanlılar’da bir kentin ileri gelenleri; meclis üyesi.
yel: havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti. rüzgar. romatizma ağrısı.
zerre: çok ufacık parçacık.
ırılmak: ayrılmak.
maşuk: sevgili. sevilen, aşık olunan.
muvafık: uygun.
ulaşık: ileriden beri sürüp gelen, mütevatir, mütevali. birbiri ardınca, arkası kesilmeksizin. bağlılık, irtibat. bitişik, muttasıl, merbut. yakınlık, akrabalık.


O Can Haçan Ölüser Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz