Şiir

Nideyim Gönlümü Aşktan Usanmaz

Nideyim Gönlümü Aşktan Usanmaz

Nideyim Gönlümü Aşktan Usanmaz Şiiri

Nideyim gönlümü aşktan usanmaz,
Varır aşka düşer, hiç bana tınmaz.

Döner gönlüm bana öğüt verir hoş,
Aşık olan kişi, aşktan usanmaz.

Âşık cana kaldı, aşık olamaz,
Can terkin vurmayan maşuka ermez.

Âşık bir kişidir, bu dünya malın
Ahiret gussesin bir pula saymaz

Âşık öldü diye sela verirler
Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez.

Bu dünyadan ahiretten içeri,
Âşıkın yeri vardır kimseler bilmez.

Âşıklar meydanı arştan yücedir,
Çalarlar çevganı topu belirmez.

Yunus bu tevhitte mahiv oldukça,
Gene gelmekliğe aklı belirmez.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

usanmak: sık sık yinelenmesi ya da uzun sürmesi yüzünden hoşnutsuzluk, sıkıntı duyumsamak, bezmek, bıkmak.
terkin vurmak: vazgeçmek, bırakmak.
maşuk: sevgili. sevilen, aşık olunan.
gusse: üzüntü, tasa, gam.
çevgan: değnek, ucu eğri sopa. ucu eğri cirit sopası. at üzerinde değnekle yerdeki topa vurmak sûretiyle oynanan çok eski bir oyun.
tevhid: sözlükte “tek ve bir olmak” anlamındaki vahd (vahdet, vühûd) kökünden türeyen tevhîd “Allah Teâlâ’nın bir ve tek olduğunu kabul etmek” demektir.
mahiv: yok etme, yok olma.


Nideyim Gönlümü Aşktan Usanmaz Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz