Şiir

Nice ki Bu Gönlüm Evi

Nice ki Bu Gönlüm Evi

Nice ki Bu Gönlüm Evi Şiiri

Nice ki bu gönlüm evi aşk elinden taşagelir,
Nîce yüksek yürür isem, aşk başımdan aşagelir.

Nice ki aydıram râzım söyleyemem kimesneye,
Gider bu sabr karârım dost önüme düşegelir.

Hey nice sabreyler ise dost yüzünü gören kişi,
O hakîkat gördüm deyen kend’özünden şaşagelir.

Maşûkanın tecellisi türlü türlü renkler olur,
Bir şîvede yüz bin gönüllü hemişe cuşa gelir.

O dost ile benim işim, bulut ile güneşleyin,
Bir dem hicâbı sürülür, bir dem hicap başa gelir.

Acep gene miskin Yunus aşktan artık sevdi meğer,
Zira ki bu aşktan yeğrek hiç yokdurur başa gelir.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

aydırmak: dalgınlıktan kurtarmak, kendine getirmek, uyanık olmasını, ayıkmasını sağlamak, gözünü açmak.
raz: gizli sır, saklı şey.
kimesne: kimse.
hakikât: zahirin ardındaki örtülü ve gizli mana, dinî hayatın en yüksek seviyede yaşanarak ilâhî sırlara aşina olunmasıdır.
maşuka: sevgili.
tecelli: kader. Allah’ın (c.c) lütfuna uğrama. ilâhi kudretin meydana çıkması, görünmesi.
şîve: söyleyiş. tarz. ağız. üslub.
hemîşe: dâima, her vakit, her zaman.
cuşa gelmek: coşmak, kendinden geçmek.
hicab/hicap: utanma, perde. iki nesne arasına konan engel, örtü. bir kişi ile bir nesne arasında yer alan ve arkasında bulunanların görülmesine engel olan şey.
yeğrek:daha iyi, daha üstün, daha uygun tutulan, yeğlenen.


Nice ki Bu Gönlüm Evi Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz