Mânâ Berâtın Aldık

Mânâ Berâtın Aldık Şiiri

Mânâ berâtın aldık, uş gine elimize,
Aşk sözün veriverdi padişah dilimize.

Aşk sözlerin söyler can, canları eyler hayran,
Cahiller giremezler bu bizim sırrımıza.

Sırrımıza ermezler, inen yoldaş olmazlar,
Değmeler haldaş olmaz bu bizim halimize.

Haimize haldaş ol, sırrımıza sırdaş ol,
Müşkilin ayan olsun, baş indir ulumuza.

Bu bir genc-i nihandır, n’ister değmeler bunda?
Nice ördek, nice kaz hoş iner gölümüze.

Şu yakımı biz yaktık, dünyayı elden koduk,
Ahreti kabul ettik, şâkiriz ulumuza.

Yunus sen bahri olgıl, aşk göllerine dalgıl,
Bu hak sözleri algıl, eresin kânımıza.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

mana: anlam. yersiz bir sezgiye varmak.
berât: Osmanlı döneminde, bir göreve getirilen, aylık bağlanan, ayrıcalık, nişan ya da san verilen kimseler için çıkarılan padişah buyruğu.
uş: şimdi, işte, gibi.
yoldaş: yola birlikte gidenlerden birine göre öteki, her biri, yol arkadaşı. arkadaş, dost.
haldaş: derdine, hâline ortak, dert ortağı.
sırdaş: birinin sırlarını bilen, onun sırlarına ortak olan, o sırları saklayan, güvenilir kimse.
müşkil: güç, zor, çetin. engel, güçlük, zorluk.
ayân: belli, açık, Osmanlılar’da bir kentin ileri gelenleri; meclis üyesi.
ulu: erdemleri yönünden çok büyük, ulaşılamayacak denli yüce. yararlı işler yapmış, büyük kimse.
nihan: gizli, saklı. bulunmayan. mevcut olmayan. sır.
değme kişi: herhangi biri, acele eden kişi. acemî.
şakir: şükreden, halinden memnun olan kimse.
bahri: denizle ilgili, denizci.
kan: bir şeyin menbaı. kaynak, kuyu.

Mânâ Berâtın Aldık Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı