Şiir

Kul Padişahsız Olmaz

Kul Padişahsız Olmaz

Kul Padişahsız Olmaz Şiiri

Kul padişahsız olmaz, padişah kulsuz değil,
Padişahı kim bildi, kul etmese yort savul.

Sultan hemişe sultan, kul hemişe kul idi,
O kadim padşahtı usûl içinde usûl.

Mevlâ kadim, kul kadim, ayrılmadım bir adım,
Gör kul kim, Mevlâ kimdir, anla ey sahip kabul.

Bize birlik sarayın, doğru beşaret ayın,
Geç ikilik fikrinden, kogıl benliği ya kul.

Gör şimdi gizli seyri, seyr içindeki sırrı,
Kul bilmez bu tedbiri, kime değdi bu nüzû?

Ayıt ayıt kamusun, ne kân-ü ne madensin,
Sûreti pür mânîsin, padişahı sende bul.

Gel şimdi hicabın aç, senden ayrıl sana kaç,
Sende bulasın miraç, sana gelir cümle yol.

Neye vardın ey âkil, bir ağızdan cümle dil,
Cüziyyat-ı müselsil haber verir akl-ı küll.

Yunus bak neredesin, ne yerde ne göktesin,
Bekle edep perdesin, gel şimdi gel tapu kıl.

Yunus Emre (k.s)


Lügat:

yort savul: koş, çekil, açılın, savulun.
hemiş: dâima, her vakit, her zaman
kadim: başlangıcı geçmişin derinliklerinde bulunan, pek çok eskiye uzanan, öncesiz. başlangıcı olmayan, eski, ezeli.
usûl: delil, kaide. asıllar, kökler, temeller. bir ilmin asıl mevzuundan önce öğrenilmesi lâzım gelen esaslar. bir hedefe ulaşmak için tutulan düzenli yol.
beşâret: müjde. sevindirici haber. hayırlı haber. göz açıklığı, derin görüş.
ayn: müşahede etmek.
ayıtmak: eyitmek, söylemek, demek. bkz. eyit.
kamu: hep, bütün, halk hizmeti gören devlet organlarının tümü.
kan: kaynak, kuyu. kan-ü: kanaatli, kanaat sahibi.
suret: biçim, görünüş. yazı ya da resim kopyası.
pür: dolu, çok.
ma’nî: mana.
hicab/hicap: utanma, perde. iki nesne arasına konan engel, örtü. bir kişi ile bir nesne arasında yer alan ve arkasında bulunanların görülmesine engel olan şey.
mirac: İslam’da Hz. Peygamber’in (s.a.v) göğe yükselerek Allah’ın huzuruna kabul edilmesi olayı.
akil: aklını iyi kullanabilen, akıllı, akıl sahibi, kavrayışlı.
cüziyyat: cüz’i olan şeyler. ufak tefek şeyler.
küll: tüm.


Kul Padişahsız Olmaz Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı

Yorum Yaz