Gerekmez Bu Dünya Bize

Gerekmez Bu Dünya Bize Şiiri

Gerekmez bu dünya bize, çünkü bâki bünyad değil,
Bir kul bin de yaşar ise ölünce bir saat değil.

Bu dünya kahır evidir, nice ömürler eritir,
Cennette huy satan kişi yalan yanlış gıybet değil.

Şu senin mümin kulların, dünya zindanı onların,
Bu dünyada mümin olan, hurrem oluban şad değil.

Burda zâlimlik eyleyen, nefsi haramla toylayan,
Yüzleri kara kopısar, öz canları rahat değil.

Kimdürür ki eren ona, dün gün tâat kılan ona,
Verilir uçmak onlara, zira biliştir, yad değil.

Yunus miskin mestânesin, sen seni gör ko bunları,
Dünyada riyâyla dirlik kişiye iyi ad değil.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

baki: sürekli, kalıcı. ölümsüz, kalıcı.
bünyad: temel, esas, yapı, bina.
kahır: yok etme, perişan etme, ezme. derin üzüntü ya da sıkıntı, derin acı, içe işleyen üzüntü.
uçmak: cennet. Allah’ın uçmağı: Allah’ın cenneti.
zindan: tutukluların ya da hükümlülerin içine konulduğu kapalı yer. çok karanlık ve sıkıntı verici yer.
oluban: olup.
hurrem: sevinçli, neşeli ve şen şakrak kimse.
şad: sevimli, neşeli.
zalimlik: zalim olma durumu, acımasızlık. zalime yaraşır davranış.
toylamak: ziyafet vermek, yedirip içirmek, ağırlamak.
kopısar: kapsar.
yad: anma, hatıra, hatırda tutma, zikretme.
miskin: çok uyuşuk olan; hiç veya yeteri kadar malı olmayan kimse, zelil, zayıf. Tasavvuf. Kulun, gerçek zenginin Cenâb-ı Hak olduğunu ve kendisinin O’na karşı mutlak bir ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmesi durumu.
mestâne: kendinden geçmiş bir durumda.
riya: ikiyüzlülük.

Gerekmez Bu Dünya Bize Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı