Geldik idi Dünyaya

Geldik idi Dünyaya Şiiri

Geldik idi dünyaya,
Biz de zaman içinde.
Ömrüm de gelip geçti,
Güman, yaman içinde.

Ermedim, usanmadım,
Öleceğim sanmadım.
Gözlerim görmez oldu,
Kaldı duman içinde.

Var ey ahî sinleri,
Göre şu ölenleri.
Ciğeri büryan olmuş,
Yatar gör kan içinde.

Yunus’layın kemter kul,
Değmez Mevlâ’ya bir pul.
Onun değil bu usûl,
Üstad var can içinde.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

güman: umut.
usanmak: sık sık yinelenmesi ya da uzun sürmesi yüzünden hoşnutsuzluk, sıkıntı duyumsamak, bezmek, bıkmak.
ahi: kardeş, kardeşim. ahilik ocağından olan kimse. eli açık, cömert.
sin: ölü gömülen yer, gömüt, mezar, kabir, metfen, makber.
büryân: kebap.
kemter: değersiz, itibarsız, daha aşağı.
üstad: ilim veya sanatta üstün olan kimse. usta, sanatkâr. muallim, bilgide veya sanatta veya amelde meharetli zât.
usûl: delil, kaide. asıllar, kökler, temeller. bir ilmin asıl mevzuundan önce öğrenilmesi lâzım gelen esaslar. bir hedefe ulaşmak için tutulan düzenli yol.

Geldik İdi Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divânı