Dervişlik Dedikleri Bir Acâyip Duraktır

Dervişlik Dedikleri Bir Acâyip Duraktır Şiiri

Dervişlik dedikleri bir acâyip duraktır,
Derviş olan kişiye evvel dirlik gerektir.
Çün erde dirlik ola, Hak ile birlik ola,
Varlığı elden koyup, ere kulluk gerektir.

Kulluk eyle erene, bakıp Hakk’ı görene,
Senden haber sorana, key miskinlik gerektir.
Hak ere benim dedi, varlığın erde kodu,
Erenlerin himmeti yerden göğe direktir.

Bu dervişlik berâtın okumadı müftiler,
Onlar ne bilsin onu, bu bir gizli varaktır.
Yunus sen ârif isen, anladım bildim deme,
Tut miskinlik eteğin, âhır sana gerektir.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

key: için, tâ ki, hangi, nasıl?
müfti: il ve ilçelerdeki imam, hatip, vâiz, müezzin gibi din görevlilerinin âmiri durumunda olan ve dînî hususlarda fetvâ verme yetkisine sâhip bulunan memur. dînî hususlarla ilgili soruları cevaplandıran ve meseleleri fetvâ vermek sûretiyle halleden fıkıh âlimi.
berât: Osmanlı döneminde, bir göreve getirilen, aylık bağlanan, ayrıcalık, nişan ya da san verilen kimseler için çıkarılan padişah buyruğu.
varak: yaprak, kağıt. menzil, varılacak yer.
arif: çok anlayışlı ve sezgili (kimse), kavrayışlı, tecrübeli, bilgili, irfan sahibi.
miskin: çok uyuşuk olan; hiç veya yeteri kadar malı olmayan kimse, zelil, zayıf. Tasavvuf. Kulun, gerçek zenginin Cenâb-ı Hak olduğunu ve kendisinin O’na karşı mutlak bir ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmesi durumu.

Dervişlik Dedikleri Bir Acâyip Duraktır
Yunus Emre Şiirleri
Yunus Emre Divanı